- hündürdən
- 1) с высоты; 2) громко.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
hündürdən
Смотреть что такое "hündürdən" в других словарях:
hündürdən — z. 1. Çox hündürdə; ucadan, yüksəkdən. Təyyarə hündürdən uçurdu. 2. Səsini ucaldaraq; ucadan, bərkdən. Hündürdən gülmək. – Katib qırmızı karandaşı əlinə alaraq, qarşısındakı kağızda yazılan adları bir bir hündürdən oxumağa başladı. Ə. S.. Hamı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
so:ulmax — (Bərdə, Cəlilabad) qurtarmaq. – Pambux so:uluf qutarannan so:ra yeri şumluyurux (Bərdə); – Hər ağajdə bi: ki dənə şey qaley, o da hündürdədi, əl çatan döy, axi, hindi gejdi, meyva so:ulib (Cəlilabad) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
şorşor — (Qax, Oğuz, Şəmkir) bax şırşır. – Bir az hündürdən tökülənə şorşor di:llər (Oğuz); – Şorşorda çimməx’ olar, əmbə so:ğ olur (Qax); – Hündür yerdən su tökülür, ona şorşor da de:rix’, şorran da (Şəmkir) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
müchər — ə. 1) cingiltili, cingiltili səsi olan; 2) hündürdən danışan; 3) açıq, aşkar … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
şəlalə — ə. çayın hündürdən tökülən yeri … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
alçaq — sif. 1. Hündürlüyü, ucalığı az olan, yerdən, hər hansı bir səviyyədən azacıq hündür olan. Alçaq dağ. Alçaq ev. Alçaq boy. Alçaq divar. – Alçaq yerdə təpəcik özün dağ sanar. (Ata. sözü). Bura darısqal, alçaq, yarıqaranlıq bir otaq idi. M. C.. //… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dəbdəbə — is. <ər.> Təmtəraq, təntənə, cah calal, büsat. <Fəxrəddin:> Həyatdakı xəlifələr bu qədər cəlal və dəbdəbəyə malik olduqları halda, xəlifə namını ləkələyə biləcək bu vəziyyətin qarşısını ala bilmirmi? M. S. O.. // Zahiri gözəllik.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dəli — 1. sif. Ağlı və şüuru yerində olmayan, ruhi xəstə; divanə. Dəli arvad. // İs. mənasında. Dəlilərə məxsus xəstəxana. – Dedim: – Bir nəzər qıl, aşiq, halına; Dedi: – Əcəb dəli, divanədir bu! Qur.. Dəli etmək (eləmək, qılmaq) – 1) ağlını başından… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
göy — 1. is. 1. Yer üzünün üzərində mavi bir qübbə kimi görünən fəza, boşluq. Göydə buludlar üzür. Göydə ulduzlar sayrışır. Bu vaxt göydə bulud göründü. // Yer üzünü əhatə edən kainat boşluğu; ənginlik, hava. Bu halda sərayi şahibən göyə bir fişəng… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gərilmək — məch. 1. Bərk dartılmaq, tarım çəkilmək, tarımlanmaq. Sazın telləri gərildi. Gəminin yelkənləri gərildi. // məc. Gərgin hala gəlmək, gərginləşmək. Əsəbləri şiddətlə gərildi, damağını dumanlı bir atəş sardı. A. Ş.. Elə ki qalxıram masa dalından;… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kültəmizləyən — sif. xüs. Külü təmizləməyə xidmət edən. Kömür tökülən baca, kültəmizləyən bacadan bir qədər hündürdə olur … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
